star (2012-02-03)
Iza Kamińska na stronach wInicjatywy pisze o degustacji szampanów poprowadzonej przez Ewę Wieleżyńską. Przypomnijmy listę szampanów:
Tarlant Zéro Brut Nature
Moët & Chandon Brut Impérial
Moutard 6 Cépages
Bollinger Special Cuvée
Vilmart Grand Cellier d’Or Premier Cru 2005
o której już gdzieś pisałem, ale nie pomnę gdzie:-( Ponoć, że zacytuję: Prowadząca nasz warsztat Ewa Wieleżyńska w dyskretny sposób (i z jakże udanym rezultatem) próbowała udowodnić, że dwa najpopularniejsze i wszechobecne na naszym rynku szampany zostają daleko w tyle, kiedy w szranki z nimi stają reprezentanci mniej znanych u nas domów. Rozumiem, że nierocznikowe Moet&Chandon oraz Bollinger wydały się słabsze w porównaniu z rocznikowym Premier Cru oraz butikowymi szampanami Tarlant i Moutarda. Wiadomo, że niektórzy producenci z wielkich domów szampańskich produkują te podstawowe, nierocznikowe szampany idąc w miliony butelek (ponoć więcej niż cała Franciacorta). Przypomnę sobie jednak degustacje szampanów w Revue du Vin de France, gdzie jasno widać było, że najlepsze szampany na ogół, w większości pochodzą z dużych i sławnych domów szampańskich - oczywiście nie są to zwykłe, nierocznikowe szampany, a raczej szampany rocznikowe, często klasy Premier czy Grand Cru, ew. jakieś selekcje, zwykle kosztujące krocie. Mali producenci oczywiście czasami coś ciekawego tam wyskrobią, ale daleki byłbym od uogólnień na podstawie takich zestawień. Nawet kooperatywa z Mesnil ostatnio robi niezłe wina - dostrzeżono to u nas, jak i we Francji. Inna kooperatywa to Mailly, też szampany oznaczone Grand Cru, jak ta z Mesnil. I tak powstał nowy mit, mały może lepiej, także w Szampanii, o czym zapewnia Ewa Wieleżyńska: Szampańska degustacja, jaka w ramach Winicjatywy odbyła się w Wine Corner ostatniej soboty, obnażyła jednak słabość wielkich marek względem małych producentów zwanych récoltants-manipulants. Dodam, że Ewę Wieleżyńską cenię, smakowo często się z nią w degustacji zgadzam, a jednak takie wnioski po spróbowaniu kilku szampanów, nawet wspartego podróżą do szampanii i własnym (trudnym do określenia) doświadczeniem, trudno traktować poważnie. A to, że Moët & Chandon Brut Impérial wypadł tego słabo (jako jeden z milionów? nie aż tak pewno równych butelek) w to wierzę. Ja raczej nie zaliczę się do tych, którzy wiedzieni urokiem Scarlett Johansson postanowicie być „simply fabulous” z Moëtem, bo ostatnio raczej w rocznikowych szmpanach dużych domów gustuję i do tej pory na Moet & Chandon, Veuve Clicquot czy Perrier z 2002 się nie zawiodłem. Polecam. Duży też może, czasem więcej;-) PS. Foto dla Cerretalto, który ostatnio narzekał, że głupio ze Scarlet żartuję - ani mi to w głowie tym razem - cudna jest, jak Moet & Chandon 2002!
wino10109#37963