star (2013-06-19)
Wino do tapas? Z pomocą przychodzi dziewczyna z szafy Winicjatywa, a z odsieczą w walce o zdrowy rozsądek na szczęście (pralinka) DeoBlox. Może ktoś podrzuci odnośnik do portalu na W, bo mi się nie chce szukać. W komentarzu Romana zwrócenie uwagi, że Winicjatywa ciągle i niezmiennie coś musi przed nami odkryć, podobnie jak DeoBlox, ale jakby inaczej;-) Zacytuję więc może fragment.


Upał daje się we znaki. Jednym mniej, innym bardziej.
Bardziej chyba zaszkodził autorce pisującej w portalu na "W", gdzie przeczytałem:
"Od jednej z takich butelek, Musar Jeune Rosé 2008, rozpoczęliśmy właśnie ostatnią degustację. To stuprocentowe cinsault, produkowane metodą saignée, przyciąga jasnoczerwonym kolorem. Intensywny bukiet pełen porzeczek i truskawek, połączony z charakterystyczną dla Musar soczystą kwasowością (tutaj jednak w bardziej opanowanej formie) sugeruje zestawienie go z czymś bardzo smacznym. Może z tapas?"
Droga Autorko, napiszę o rzeczy powszechnie znanej: "tapas" to nie jest konkretna potrawa ani grupa potraw, ale sposób podawania. Mała porcja tego, co może stanowić duże danie, albo czegoś innego - może to być kilka oliwek, kilka filecików anchois, trochę sałatki (np. ziemniaczanej), pierożek (albo dwa), kawałek upieczonej kiełbasy albo nerka jagnięca i wiele, wiele innych rzeczy. Dlatego pisanie o jakimś winie, że pasuje do tapas to kompletna bzdura, przypominająca, nawiasem mówiąc, najlepsze teksty Agnieszki Wójtowicz ("wina do małych ciasteczek" albo "merlot do nachos"). I jeszcze jedno - danie, podane w postaci "tapas" wcale nie musi być bardzo smaczne. Może być też paskudne.

wino10433#48070

star (2013-06-19)
Komentarz Romana o odkryciu win Sebaste dotyczył tekstu Ewy Wieleżyńskiej "Zabij mnie swoją urodą" o Nebbiolo Primia 2013, czyli próbowaniu Barolo 2009 i Barbaresco 2010, które wchodzą na rynek. Odnośnik, czyli (pralinka) i foto z MW.
wino10433#48071

marwin (2013-06-19)
Mój hiszpański znajomy, opowiadał mi historię tapas, która brzmiała mniej więcej tak. W XII lub XIIIw. w Hiszpanii panoszyło się pijaństwo i z któryś z królów wprowadził obowiązek sprzedaży wina z zakąską. Na początku był to ponoć kawałek wędliny, który kładziono na naczynie z winem, co nazywano przykryciem - bo hiszpańsku "tapas". Nie wiem nawet, czy się to tak tłumaczy, ale taką historię usłyszałem od Hiszpana. Może więc na początku nie było oliwek i innych tego typu pogryzaczy, tylko zwykły kawał mięcha.
wino10433#48073

peyotl (2013-06-20)
Ojej, łza sie w oku kręci, Marwinie... Jak to za komuny, żeby się piwa napić w knajpie, trzeba było zamawiać tzw. "konsumpcję"... Np. kawałek zeschniętego serka z gablotki albo śledzika w śmietanie tuż przed zejściem śmiertelnym... Co ciekawe, wystarczyła czasem jedna "konsumpcja" na 10 piw... Piękne czasy. I komu to przeszkadzało?
wino10433#48080

marwin (2013-06-20)
@Peyotl, kiedy pisałem historie tapasa, miałem dokładnie to samo skojarzenie, które towarzyszyło Tobie. Król hiszpański wprowadzając obowiązkową konsumpcję, mógł nie wiedzieć, że to będzie mieć skutki gospodarcze, bo po owym dekrecie wzrosła ponoć produkcja żywności. Nie wiem czy polskiemu "prawodawcy" przyświecałby podobny cel. Toż to stanowiło poważny cios w postaci nadmiernej konsumpcji.
wino10433#48081