kuba (2011-04-14)
Pozdro dla wszystkich :) Wrzucę tu jeszcze notkę o tym Pinocie szerszą: Apelacja około-rodańska, czyli Coteaux de L’Ardeche i Au bout du chemin… Pinot Noir 2009 z Domaine De Vigneaux. O niektórych winach mówi się, że są rustykalne. A to jest wiejskie po prostu, z gruba ciosane, prostolinijne, ale z charakterem – niby spolegliwie mnie czapkę w spracowanych dłoniach, ale jak przyjdzie co do czego, to i mordę dać potrafi. Jest ten Pinot, jakby to powiedział prof. Miodek, dirty. Nos ma dziki, malinowego chruśniaku hojnie (i niedawno) nawożonego… Bukiet to jest zdecydowanie zbyt eleganckie słowo, to jest wiecheć aromatów, upojny i niezwykły. Usta są winne, szczere, taniny się rozpychają jak na wiejskiej potańcówce, kwas jest tu wiejski i owoc takiż, a całość daje efekt ogromnie, wręcz skandalicznie pijalny. Gdybym miał to wino do czegoś porównywać, nazwał bym je złym (nie jakościowo, lecz charakterologicznie) bratem Montiriusa Le Cadet z Vaucluse, wina o podobnym wyrazie, lecz eleganckiego i ułożonego. A tu jest dzikość. Pełna wersja wpisu na Kontretykiecie
wino10893#28041