star (2012-05-16)
Do kontemplacji najlepszy jest Smaragd - siedziałam nad szmaragdową rzeką i płakałam;-) Z dala od rzeki i do biesiadowania najlepsze wiedeńskie gemischter satz obowiązkowo z heurige.

Jeszcze ciągle myślę o Wiedniu jako o jedynym mieście w którym mógłbym żyć. Widzę ulice, słyszę wiedeński dialekt, pamiętam, jak się śmieje, ciągle mam w uszach tę melodię. Znam ponure kamienice z ciemnymi mieszkaniami, alkową i przedpokojem, w którym unoszą się kuchenne zapachy. I gdzieś ktoś gra na fortepianie, dziewczęta są sympatyczne i naturalne, a ich miłość nie zobowiązuje do niczego. Wszyscy plotkują, ale tak wytwornie i delikatnie, że oszczerstwo, typowe wiedeńskie oszczerstwo, właściwie nie boli. Tyle Sandor Marai. Świetna książka w podróży. A ja polecę coś bardziej mrocznego... ale nie są to Cienie Wiednia Jody Shields, ani nie zamierzam zabierać Was w podróż śladami Trzeciego Człowieka Orsona Wellesa. O czym to ja miałem... aha, o Wiedniu. A tytułu tej mrocznej książki, o tajemnicach skrywanych pod płaszczykiem lukrowanego torcika Sachera, za nic sobie nie przypomnę:-(
wino11201#41054

star (2012-05-16)
Do kontemplacji najlepszy jest Smaragd - siedziałam nad szmaragdową rzeką i płakałam;-) Z dala od rzeki i do biesiadowania najlepsze wiedeńskie gemischter satz obowiązkowo z heurige.

Jeszcze ciągle myślę o Wiedniu jako o jedynym mieście w którym mógłbym żyć. Widzę ulice, słyszę wiedeński dialekt, pamiętam, jak się śmieje, ciągle mam w uszach tę melodię. Znam ponure kamienice z ciemnymi mieszkaniami, alkową i przedpokojem, w którym unoszą się kuchenne zapachy. I gdzieś ktoś gra na fortepianie, dziewczęta są sympatyczne i naturalne, a ich miłość nie zobowiązuje do niczego. Wszyscy plotkują, ale tak wytwornie i delikatnie, że oszczerstwo, typowe wiedeńskie oszczerstwo, właściwie nie boli. Tyle Sandor Marai. Świetna książka w podróży. A ja polecę coś bardziej mrocznego... ale nie są to Cienie Wiednia Jody Shields, ani nie zamierzam zabierać Was w podróż śladami Trzeciego Człowieka Orsona Wellesa. O czym to ja miałem... aha, o Wiedniu. A tytułu tej mrocznej książki, o tajemnicach skrywanych pod płaszczykiem lukrowanego torcika Sachera, za nic sobie nie przypomnę:-(
wino11201#41055

star (2019-12-11)
Ich Eiswein serwowano na bankiecie z okazji wręczenia Noblista: Weingut Jurtschitsch 2017 Eiswein Grüner Veltliner
wino11201#530448