star (2013-03-16)
Jasny przekaz i partia Lenina, w tekście (pralinka)ł/2306/jasny-przekaz Marka Bieńczyka w Magazynie Wino.
D. B. Green wybuchnął szaleńczym, szatańskim chichotem, czy raczej, przecież Anglik, zmarszczył nieznacznie czoło: hmm, pomyślał, a później napisał, że skoro Nowa Zelandia postawiła w swym marketingu na pinot i na sauvignon blanc, skoro Napa obstawiła cabernet i chardonnay, skoro Burgundia pyszni się wyłącznie pinotem i swoim chardonnay, to Włochy powinny postąpić podobnie i wywiesić na pokaz kilka, a nie kilkaset orderów. I tak miałyby to być: nebbiolo, sangiovese, corvina, glera (prosecco), moscato, verdicchio, sagrantino, fiano, primitivo, gaglioppo i nerello mascalese połączone w przekazie dla konsumenta z odpowiednimi apelacjami. I basta. Albowiem consumers need clear signposts, aby wyciągać portfel z wewnętrznej kieszonki ruchem równie zdecydowanym, co John Wayne rewolwer z kabury.
Z drugiej strony to chyba jasne, że jak Piemont to Barolo i Barbaresco, z Nebbiolo w roli głównej, a jak Toskania to Sangiovese, ew. nadmorskie mieszanki bordoskie. Czy to trudne do ogarnięcia?
wino12004#47241