star (2011-12-14)
Ja tam nie wiem, czy dla ludzi, czy też jakich ludzi, te punkty Parkera w zakresie Pinota są. Zgodzę się, że kwaśne nie były, słodkawe lekko i owszem, gęste na pewno za to były - Pinoty Kena Wrighta (92/93 PP), ale w sumie jak się zebraliśmy w dość różnorodnym gronie osób, z rożnym opiciem, to jakoś nikomu te Pinoty nie smakowały: http://www.sstarwines.pl/wino11463 Rozumiem, że nie każdemu lekki i owocowy styl Pinota musi smakować, ale jakbym miał komuś polecić to na pewno nie byłyby to Pinoty Kena Wrighta. Poleciłbym już taki Pinot z dużo niższej półki Cycles Gladiator - jest i odrobina słodyczy, jest trochę ciała, jest owocowość, ale nie ma drogi przez mękę jak z winami Kena Wrighta. Zauważcie, że o burgundach ani mru, mru. Można też polecić Dona Hartmann, czy Hofstattera. Napiszcie może Wy jakie Pinoty polecilibyście początkującemu winomaniakowi, a może nawet zwykłemu konsumentowi. Ciekawe też by było gdybyście opisali przypadki, kiedy punkty WA/RP/WS pomogły znaleźć dobrego Pinota, dla człowieka, czy tak zwanego przeciętnego konsumenta. Ja chyba z Vougeraie dość dobrze ocenianym za oceanem bym się zgodził. Tak z grubsza oceniając to wiem, że musi być bardziej masywny, mieć więcej ciała, więcej beczki, bardziej gęsty być i tyle. Dojrzałość owocu i jego ekspresja w Pinocie, czy też równowaga wina to w USA niekoniecznie się ceni w zakresie Pinot. Może się mylę, może macie jakieś kontrprzykłady? Z drugiej strony to oczekiwania konsumentów z USA trochę i Burgundię ciągną w górę, bo nie można już robić śmierdzących kwasiorów, z niedojrzałymi garbnikami. Trochę więc niektórzy się wzięli w garść w tej Burgundii i ogarnęli;-)
wino12818#36924