gp (2012-02-04)
Ja może wyjaśnię co mam na myśli jeśli piszę o tego typu Nebbiolo jak Riserva Cortese 1999 jako o "schyłkowym", bo zdaje się że rozumiem to inaczej niż paru komentujących.

To co opisał Wein-r na fejsie (gdzie konta oczywiście nie mam), to jest raczej wada zbyt szybkiego utlenienia, często utożsamiana ze zbyt wczesnym dojrzewaniem. Choć to niestety u Cortese zdarza się też zbyt często, to nie to miałem na myśli.

Dla mnie Nebbiolo któremu nie przydarzyła się jakaś wada powyższego typu, przejawia cechy "schyłkowe" kiedy zaczyna się w nim "rozklejać" równowaga pomiędzy kwasem, garbnikami i materią winną. Nie znaczy że brakuje mu garbnika na przykład. Trudno opisuje się takie rzeczy bez uciekania się w komiczna metaforykę (traktuje o tym jedyny sensowny wpis na Kontretykiecie; tak trzymać!):
Nie podobają mi się Barbaresco lub Barolo (ale i Valtelliny czy Gattinary) które trzymają pijącego w uścisku garbników i kwasu, obiecując niewiadomoco za 20 lat. Brakuje im środka, tej materii wypełniającej stanowiącej o klasie wina. I taka niestety jest moim zdaniem Cortese Riserva 1999. U producenta piłem obok siebie 1996, 1999 i 2001. Zdecydowanie 2001 wypadł najlepiej. Miał wszytko to samo co oba pozostałe (grabniki podobne, kwas podobny), a równocześnie miał "środek" i przepiękny zapach. Prawdą jest że jak wszytko dobrze pójdzie w konkretnej butelce to i 1996 i 1999 złagodnieją, wytrącą osad wraz z garbnikiem, lekko się utlenią co złagodzi agresywny kwas. Znając jednak tendencję butelek od Cortese do ewoluowania w kierunkach opisanych przez Wein-Ra, takie czekanie wydaje mi się mało sensowne. Tak jak już wcześniej pisałem gusty mamy różne i szanuję wybór hazardzisty który będzie trzymał to wino ponad 30 lat od zbioru. Dla mnie to jest wybór mało atrakcyjny, skoro z dużym prawdopodobieństwem otrzymam za swoją cierpliwość porcję lotnej kwasowości na chudych nóżkach (w wersji optymistycznej będzie o "ciekawym nosie"), albo bladego, zmaderyzowanego trupka.

W tym sensie podobne jest niby Brunate 1996 (w którego dalszy rozwój coraz mniej wierzę z innych powodów niż przy Cortese). Różnica jest dla mnie taka, że to Brunate przez cały czas ma wszystkiego "za dużo" i "środek" jest wciąż mocny. Nigdy zaś nie było takie jak Riserva 2001 od Cortese: zrównoważone i cudownie "pijalne". Ciągle wymaga jakiegoś wysiłku choć nie ma przecież tej "środkowej" pustki typowej dla starszych Cortese. Paradoksalnie, to z tego też powodu dużo bardziej lubię Barbaresca Cortese od wielu innych "długodystansowców". Moim zdaniem warto jednak pić je wcześniej niż później (oczywiście "wcześniej" jak na flagowe okręty Piemonckie!).

PS. No to wyrobiłem wierszówkę za luty. Co dostanę w nagrodę? Może możliwość edycji swoich wpisów i komentarzy?
wino13050#38009