star (2013-01-15)
Barbara Prange-Barczyńska poleca "Niezbędnik Winomana" (pralinka) czyli "Brunello od Casanovy, czyli jak kupić dobre wino w Polsce?" Wpasowuje się więc idealnie w wątek o winiarskich rodach;-) Artykuł jest z 2006, z Wprost, od tego czasu wiele się zmieniło i ten fragment już jakby nieaktualny, choć może? Mamy na rynku importerów wyspecjalizowanych w winach włoskich, niemieckich czy nawet portugalskich i słoweńskich, zaś wielkich win francuskich po prostu w Polsce brakuje. Na palcach jednej ręki można policzyć obecnych u nas wybitnych producentów z Alzacji (choć od dawna można nad Wisłą kupić rieslingi i gewurztraminery wielkiej trójki: Trimbach, Hugel i Beyer) czy Doliny Loary. Ze świecą szukać legendarnych chteauneuf-du-pape i innych win z Doliny Rodanu. Obecność takich nazwisk jak Guigal, Jaboulte Aîné i Chapoutier wiosny nie czyni.
Wielkim nieobecnym jest w Polsce słynna Burgundia. Tamtejsze pinot noir i chardonnay są drogie, ale wyszukanie wartych swej ceny butelek to nawet dla doświadczonego handlowca trudne zadanie. Jednak w krajach, gdzie tradycja picia wina idzie w setki lat, pojawienie się nowych roczników chambole-mussigny lub montrachet przyjmowane jest z wielkim zainteresowaniem. Tymczasem dobrych burgundów jest w Polsce może kilka i zazwyczaj pochodzą z wielkich domów kupieckich: Jadot, Drouhin czy Bou-chard. O nazwiskach takich jak Rousseau, de Vogźé, Mortet czy Méo-Camuzet możemy tylko pomarzyć. Ciekawa pisownia Bou-chard, pewno to takie słabe chardonnay;-) Z kolei de Vogüé (pralinka)üé sam nie wiem, czy dobrze zakoduję;-)
wino13420#46367