Inne od Chateau Rayas:
Chateau Fonsalette 2006 Cotes ..

Chateau Fonsalette 2004 Cotes ..

2002 Chateauneuf du Pape Grena..

1988 Chateauneuf du Pape Grena..

cerretalto (2012-08-19) Ocena: 6
Z serii win uznanych przeze mnie za zbyt stare i odszukane dopiero na fali dyskusji o wadach i spadkach. Z względnych oznak spadkowości - lekkie brązowienie. Z bezwzględnych oznak wadliwości - odrobina bretta i minimalna octowatość. Trochę czuje się w nosie, ale nie o to chodzi, że wali bezpośrednio octem, ale są pewne wrażenia typu aptecznego, poza tym lekko drapie w gardle oraz minimalnie piecze w przełyku - może kiedyś nasi krytycy rozszerzą naszą wiedzę na temat jak to biedny winopijca ma rozpoznawać te różne wady, zamiast obradować z podręcznikami chemii i rolnictwa i dywagować na temat transportu minerałów :).

Dla mnie ten związek octowatości z przełykiem wcale nie był łatwy do uświadomienia - zacząłem to wyraźnie dostrzegać dopiero jak MdCC opisał swoje powtarzalne doświadczenia, bo wcześniej wiązałem to zjawisko z jedzeniem, nastrojem lub jakimiś stanami lekarskimi. A teraz to 10 na 10 bo jak się na coś zwraca uwagę, to z czasem wyłazi w nosie :). Nawet jak jest dobre jedzenie, w tym wypadku niezdrowy pasztet z żurawiną. Bretta nie lubię, ale w porównaniu z octowatością jeszcze jako tako brett trawię więc jak piszę o minimalnej octowatości to naprawdę nie jest tragedia, zwłaszcza że inni nie wyczuwali choć byli pytani. Z drugiej strony 5 lat temu to wino wcale nie musiało być dużo lepsze.

Na plus: mimo tego bretta dość elegancko choć trochę sztucznie pachnie, nos jest dość bogaty (ale jeszcze nie wpada w hermol :)), żadnych innych smrodków, dość gładkie w ustach, trochę likworków i słodyczy. Dałbym pewnie więcej niż moje 4 gdyby nie ta octowatość, ale tak to tylko 3.6/5, 6 tu. Ale gdyby nie ten ocet to być może już dawno by zdechło :). Ciekawe czy to taki patent konserwujący producenta czy złudzenia pijącego? @Lyon