Inne od Giuseppe Rinaldi:

marwin (2020-12-28) Ocena: 7
Wino otwarte przede wszystkim ze strachu. Dużo opinii w necie, że już się kończy, że wręcz się skończyło, no i nieprofesjonalna piwniczka. A co się okazało ?
Kolor - ciemno-wiśniowy z brzegiem pomarańczowo-ceglasto-przeźroczystym. Można powiedzieć - typowy.
Nos - początkowo tytoń, drewno sandałowe, stara szafa i jednocześnie żywy. Później pojawiła się konfitura wiśniowa, nuta śliwkowa i pieprzność. Wszystko to otulone wyraziście dymno-wędzonkowym płaszczem.
Usta początkowo były, jak mi przyszło do głowy w tamtym momencie, bogate, ale bez spoiwa. Ale to szybko się skończyło za sprawą kwasowości, która to posklejała. Wino stało się muślinowe, zwiewne i pomimo całkiem mocnego garbnika, delikatne. 14,5% alkoholu niewyczuwalne. Smak był z zasadzie odzwierciedleniem nosa, choć dołączyła jeszcze lukrecja i delikatnie, mięsne smaki oraz nuta malagi - dzieląc już włos na czworo.
Wino długie, choć nieprzesadnie. Generalnie dla mnie wielkie wino.
Na koniec uwaga natury ogólniejszej, że życie wina w butelce toczy się różnie, co powoduje, że czasem się wygrywa, a czasem przegrywa. @Kawa-Wio-Czekolada