Inne od Maxime Magnon:
Rozeta 2008 Corbieres Carignan..

Begou 2008 Languedoc Grenache ..

Campagnès 2008 Corbieres ..

Campagnès 2006 Corbieres..

pawelpp (2008-06-20) Ocena: 0
W nosie czasem bardzo przyjemne orzechy włoskie, ale to nie jest lotna kwasowość, ani nie jest to... meursault. Oprócz tego lekko czuć naftę, ale to nie jest riesling. Bardzo przyjemna i nienachalna beczka, nie jest też mdła w ustach (zapewne foudre, tak było w roczniku 2003). Także owoce egzotyczne. Dobra równowaga, choć może nieco napięta struktura. Beczka nie przykrywa delikatnej mineralności. Jest bardzo dobra kwasowość, ale to nie jest wino z Trentino, tylko z Langwedocji. Alkohol nie przeszkadza. Jest nawet trochę garbnika, bo winiarz ma zwyczaj długo moczyć skórki (mam informacje o roczniku 2003). Bardzo ładny cytrynowo-egzotyczny owoc. Wino na szczęście nie jest cukiernicze, ani w nosie, ani w ustach – lubię ten styl. Nie jest zbyt złożone, bo jest młode. Przekonuje mnie czystość aromatu, mimo że nie jest to czystość krystaliczna. Druga butelka była jednak lekko utleniona. W pierwszej, pitej kilka dni wcześniej, tego nie zauważyłem. Czerwone grenache łatwo się utlenia, ale to nie jest grenache noir, tylko jego białe odmiany. Grenache gris nie została dopuszczona w apelacji i dlatego mamy VdP de la valée du paradis. W roczniku 2003 producent nie stosował siarki wcale. Gratuluję odwagi. Ale to nie jest Leon Barral i wino kapustą na szczęście nie pachnie (Jadis, bodajże 2001, tak pachnie wskutek niesiarkowania, a nie żadnego terroir). Młody winiarz Maxime Magnon w 2002 r. wynajął niewielki obszar winnic w Corbières i dość szybko odniósł sukces zainteresowawszy swoimi winami m. in. opiniotwórczego amerykańskiego krytyka i importera Kermita Lyncha. Strony internetowej winiarza nie znalazłem. Świetnie pasuje do wędzonego szkockiego łososia. Wino importuje do Polski Philippe de Givenchy.