star (2011-01-17)
Wojtek pije za swoje w Londynie w pełni się zanurzając (w Sekwanie? fuj!) a czytelnicy bloga głośno się zastanawiają: Otóż redaktor, tfu, już nie redaktor, a zwykły Pan dziennikarz, w moim imieniu pije wielkie Burgundy z rocznika 2009. mam pytanie, czy skoro pije je w moim imieniu, to znaczy, że mogę się autorytatywnie wypowiadać o tych winach, jakobym je osobiście pił? i czy jeśli już się wypowiadam, to czy opinia może być moją opinią, czy musi się zgadzać z opinią dziennikarza, który w moim imieniu degustował wino? no bo jakie korzyści, tudzież konsekwencje, wynikają dla mnie, gdy dziennikarz degustuje w moim imieniu?

Nazwiska okrzyczane (kto krzyczy? ja się pytam): Jean Chartron (tu nikt nie krzyczy, chyba, że u Mielża: wina!), Domaine de la Vougeraie (lubią za oceanem, tam krzyczą), Clos des Lambrays (solidna niemiecka robota, krzyczą nasi sąsiedzi), Marquis d’Angerville (cisza... przed burzą!), Anne Gros (gdzieś w okolicy Beaune, w jakimś markecie przy autoroute), Méo-Camuzet (solidna robota w drugim szeregu ktoś szepnął), Ghislaine Barthod (słyszałem, ale czy piliśmy?), Sylvain Cathiard (czy to nie ten narciarz? chyba nie!), Olivier Leflaive (szkoda, że nie z Domaine, Anne chyba?). Nie do końca dla nas na SW te nazwiska obco są brzmiące, choć do tej pory ocieraliśmy się jedynie o nie, słabsze flaszki próbując.
wino10778#25007