Inne od Chateau Bel Air Marqui..:
Grand Cru Exceptionnel 2003 Ma..

Grand Cru Exceptionnel 1995 Mar..

star (2013-06-07) Ocena: 6
To są wina, które nie widnieją w rankingach, nie zabiegają o promocję, a jednak warto na nie zapolować, bo to bordoska klasyka i jak widać w paryskim Grains Nobles ciągle na nie stawiają. Tak też się stało w przypadku degustacji roczników kończących się na 2, od 1962 do 2012, którą tutaj opisałem.

A samo wino? Aromatyczny zachwyt, smak to jednak (ciągle? zawsze?) surowa forma.
Odlot w nosie - kwaśne owoce, trochę utlenienia jakby, ale to nie razi. Dobra kwasowość, trochę chudawe, ale niezłe i długawe. Ocena 6-7. Z czasem jakby gorzej, ocena spada do 6-, chudawe trochę, ale do jedzenia ujdzie.

A co do roczników, to 1972 raczej słabym ale 1973 już dobry ponoć. Rocznika 1972 Franc Dubordieu, brat Denisa chyba, nie odnotował w swojej książeczce, nie cytuje żadnych win i chyba ich mu nie szkoda. Dobre roczniki tego wina do picia na teraz to 2004 i 2007 ponoć. Ktoś wspomniał o dobrym 1947, o ile dobrze zrozumiałem, ale to już przesada, aby ludzi tak drażnić. @Grains Nobles, Paris

star (2013-06-07)
Do tego to nie są wina drogie, cenę za 1972 skopiowałem z innego rocznika 2003, a może 1995, które oczywiście są potencjalnie lepsze, mimo, że jeden z nich próbowałem utleniony z Enomatica! Większość roczników kosztuje ok. 30E, choć 1985 i 1986 już dużo więcej, bo ok. 70E jak widać (pralinka) w Vins-Etonnants, czyli zadziwiających winach, skąd foto.
wino14573#47960

star (2013-06-07)
A jednak dobrze pamiętałem z tym 1947, sami zobaczcie jaka degustacja odbyła się w Grains Nobles (pralinka) roczniki od 1947 właśnie do 2004, o którym też wspominałem. Degustację poprowadził David Rayer. Coż można się od nich dowiedzieć?

Imię Markiza d’Aligre, polityka z początku XIX wieku, połączono z tą częścią Bel Air, która położona jest w regionie Margaux przy okazji stworzenia Château Bel Air Marquis d’Aligre. Jakość parceli znana była już od dawien dawna. Posiadłość nigdy nie sprzedawała swoich win negocjantom (kupcom) bordoskim. Do bordoskiej szpicy się nie załapali, jak można poniżej przeczytać.

Or les courtiers ont établis le célèbre classement du Médoc en 1855, ce qui a eu pour conséquence de ne pas inclure Bel Air Marquis d’Aligre. Il a seulement été intégré au classement de 1932 reconnaissant 6 crus exceptionnels, dont par exemple le Château Poujeaux (Moulis en Médoc).
wino14573#47961

star (2013-06-07)
Teraz o właścicielu słów kilka w tłumaczeniu artykułu z Grains Nobles. Jean-Pierre Boyer jest właścicielem i producentem Bel Air Marquis d’Aligre od 1950. 13 hektarów posiadłości, w czym 7 hektarów zasadzonych winoroślą. Ziemie na tej równinie są bardzo lekkie i dają winom dużo elegancji, a mało koloru. To nie ja! To chłopaki się chyba zagalopowali, przedłużyli by macerację i by mieli więcej koloru, a że wina eleganckie, znaczy, że z ekstrakcją gościu nie przesadza, skopiowali to z marketingowej gazetki czy co? Dalej po francusku, że mają chyba kłopoty z nawadnianiem, nawet Chateau Margaux nawadnia, choć pewno o tym się nie chwali;-) Fotka z Szampanii.

Le côté ‘gélif’ de ce plateau entraîne des problèmes en moyenne une année sur trois. D’ailleurs le Château Margaux, dont certaines vignes touchent celles de Bel Air Marquis d’Aligre, a protégé ses vignes grâce à un système d’arrosage.
wino14573#47962

star (2013-06-07)
Raz na trzy lata im te winnice wysychają tak, bo na równinie spiekota, że bez dodatkowego podlewania ani rusz, nawet w przylegających winnicach Chateau Margaux. Co ciekawe w niektórych rocznikach jak 1991, 1992, 1993, 1994 i 1997 w ogóle wina nie zabutelkowali, znaczy nie skomercjalizowali. Nie produkują też drugiego wina, a co! Foto z Caruso33.net, niezła trasa!
wino14573#47963