star (2012-09-26)
W sprawie parkeryzacji zabrał głos Sławek Chrzczonowicz (pralinka) od którego dowiadujemy się m.in., że określenia po raz pierwszy użył prawdopodobnie Olivier Bruzek, dziennikarz „Le Point” w roku 1997 (pralinka) który przywołuje zamiłowanie Parkera do win mocnych, pełnych, z wyraźnymi aromatami pochodzącymi od dębowych beczek i skoncentrowanym owocem. Sławek wyraźnie przyznaje zasługi Parkera dla konsumentów: Konsumenci wina bez wątpienia zawdzięczają Parkerowi bardzo wiele. Od początku swojej działalności jako krytyk winiarski zwracał on uwagę na ewidentne błędy lub wręcz przekręty, popełniane przez renomowanych niekiedy producentów. Krytykował zbytnią ingerencję w proces winifikacji. Wbrew innym autorytetom, jak choćby James Halliday, Parker podnosił, że na przykład dokwaszanie win, nagminnie stosowane w Australii i Kalifornii, to nie efekt klimatu ale nadmiernego zwiększania wydajności uzyskiwanej z hektara winnicy. Parker zawsze wskazywał na ograniczanie wydajności jako jeden z elementów większego wpływu terroir na wino, po drugie lepszej koncentracji moszczu, a co za tym idzie bardziej nasyconego, skoncentrowanego wina. O ile ten drugi czynnik może potwierdzać zarzuty wielu jego krytyków – wina zbyt ekstraktywne, o tyle z pierwszym trudno polemizować. Zwraca też uwagę na to, że wielu słabych winiarzy czy po prostu nieudaczników będzie utrzymywać, że wina sąsiada wygrywają konkursy czy rankingi, bo są parkerisé, gdy są po prostu czysto i porządnie zrobione. W końcu zgadza się z Markiem w tym, że wielu winiarzy z dalekich peryferii porządnego winiarstwa stara się upodobniać swoje wina do swojej projekcji i wyobrażeń na temat Parkera, choć mówi o winiarzach, a nie kolegach i koleżankach redaktorach. Zarzut unifikacji stylu win jako konsekwencja parkeryzacji i podnoszone przez Sherwooda stwierdzenie, że „na świecie istnieją setki wspaniałych win, które nigdy nie dostaną najwyższych ocen, tylko z tego powodu być może, że nigdy nie smakowały panu Parkerowi” jest o tyle zasadne, że Romanee Conti zwykle nie uzyskuje najwyższych not Parkera, a z pewnością jest wspaniałym winem, choć może raczej takim winem tylko bywa.
wino645#44141

amsti (2012-09-26)
Komentarz S.Ch. OK, poparty racjonalnymi argumentami. Każdy z nas jest w stanie sobie wyobrazić, że jeden z drugim, chcąc upchnć swoje produkty za dobrą cenę, robi je tak, żeby dostały duużo punktów. Takie DRC zapewne ma w ostatnim odcinq jelita grubego oceny Parkera ile razy złapie najwięcej punktów z wiadomego względu.
Z drugiej strony zawsze zastanawiałem się na ile oceny Parkera przekładają na smak tzw. przeciętnego konsumenta. Przeciętny konsument to taki, który nie interesuje się producetntami, odmianami winogron, rocznikami, rozróżnia tylko coś co może traktować jako markę ---> np. Carlo Rossi, Martini, ale także Gavi, Chardonnay, Medoc itd. Oraz etykietkę. I sprawdza: smaqje, ujdzie, nie smaqje. Doskonale opisano to tam gdzie te "kmiotki", czy jak to było "chłopki" piszą: chujnia albo wycośtam. I tyle. Oczywoście cena też gra rolę. Różnica między przeciętnym konsumentem tu i gdzie indziej sprowadza się jedna tylko i wyłącznie do zasobności portfela. Pamiętam jak kiedyś cały dumny otwarłem wycośtam Chablis, a jeden z moich gości dolał znaczną ilość wody do kieliszka argumentując, że za kwaśne. Może gust Parkera beczka i tak dalej wcale nie jest szczególnie wysublimowany, tylko odpowiada statystycznemu konsumentowi? Dużo punktów oznacza, że statysyczny konsument nie wróci do sklepu i powie, coś mi pan tu sprzedał? Nie wiem.
Zresztą z innej nomen omen beczki (ale nie 100%) nowej ----> jakie to wina wygrały , czy były na podium dwa może lata temu MW ----> czyż nie wina Torreasa, skrojone całkowicie pod statystycznego konsumenta (a degustacja była blind, czy nawet double)


wino645#44148

amsti (2012-09-26)
Torresa rzecz jasna
wino645#44149

star (2012-09-26)
Ano Torresa, ale ja np. starałem się abstrahować w czasie tego konkursu od mojego skwaśniałego gustu;-) Obiektywizowałem po całości:-)

Co ciekawe DRC chyba tak do końca nie ma w dupie co krytycy o nich myślą. Rokrocznie przyjeżdża bowiem Aubert de Villaine do paryskiego Grains Nobles i prezentuje swoje wina dla kilkunastu winnych freaków, którzy słono za to płacą. Nie sądzę, że Aubertowi de Villaine o kasę chodzi, bo ta wędruje pewno do kiesy Pascala Marqueta, organizatora imprezy, a raczej o opinię Naczelnego Krytyka Tamtego Kraju, czyli Bettane'a, który zawsze się tam pojawia, a ja się tam przy okazji wkręcam;-)
wino645#44150

amsti (2012-09-26)
No to przeceniłem DRC. Myslałem ,ze są ponad wszystkim, jednak się myliłem.
wino645#44151

star (2012-09-26)
Co myśli Parker o la Tache? Ano niezbyt dobrą ma opinię. Tu w zestawieniu z Pinotem z USA od Marcassin (pralinka) : Predictably, Parker continues his cartoonish recent trashing of many Burgundies, calling the La Tache calling it “almost undrinkable (stemmy, metallic, frightfully tart because of green acid, and obviously made from underripe fruit.” Meanwhile he heaped praise on the Marcassin handing out high scores and calling it “prodigious.” Dodam tylko od siebie, że rocznik 2006 nie jest jakimś superanckim rocznikiem w Burgundii, także dla la Tache. Co więcej to rocznik for a long haul, czyli na lata raczej niż na dziś, a la Tache jest dość skoncentrowanym i ekstraktywnym winem jak na burgunda. Co ciekawe w ostatnich latach sporo starych (powyżej 30 lat bodajże?) krzaków w la Tache wyrwano i teraz częśc winogron pochodzi ze słabszych, bo całkiem młodych krzaków. Co będę gadał, sami przeczytajcie notkę z la Tache 2006: (pralinka)
wino645#44152

amsti (2012-09-26)
Parker has not reviewed the wines of Burgundy personally for over a decade and was even sued by Faively, which united many producers in the region against him

Hm ciekawe.

wino645#44154

star (2012-09-26)
Montrachet Leflaive'a zbyt słabe na Macon wg Parkera.
wino645#44155

star (2012-09-27)
Dotknięcie pustki Joe Simpsona. Może alpiniści są zadufanymi w sobie arogantami i wierzą, że ich akurat góry oszczędzą... (pralinka) niby nie na temat, ale jakby zmienić kilka słów w powyższym pytaniu, to może i można by przypasować do kontekstu winnego. PS. Joe Simpson, w tle Eiger - fot. kerjarumahku.blogspot.com.
wino645#44214