SstarWines

Wina szwajcarskie to prawie jak Yeti, z tą różnicą, że o nich mało kto słyszał. A pił? Prawie nikt. Prawie robi jednak różnicę.
Oprócz Szwajcarów, wypijają prawie wszystko... z własnej winnej produkcji;) A z tym Yeti to jaki z winami z Ahr,
o których Deo kiedyś opowiadał, więc skalkowałem, bo do szwajcarskich też pasuje jak ulał!

Szwajcaria ma inne towar eksportowe. Sery, jak fenomenalny Gruyere dobry do Riojy, jak rzadko który.
Zegarki, marek jest wiele. Tissot to szwajcarskie? Są pewno i sławniejsze, nie znam się. Czekolada. Lubię, ale szwajcarska rzadko do nas trafia, podobnie jak z winami:( Gwardia papieska. Jan Paweł II się mi przypomina, ciężko powstrzymać wzruszenie, Wielki Człowiek. Banki. Od razu przypomina się Vabank Machulskiego, ucho od śledzia;) Góry. Turystyka narciarska, ale i górska. Z chęcią bym się wybrał, ale to jakoś daleko. Monte Rosa, Matterhorn czy ściana Eigeru, na której zginęło wielu śmiałków. Góra czasem zwycięża, czasem człowiek.

A wina? To oni tam w tych górach w ogóle robią jakieś? A i owszem. Choć nazwy trudne do wymówienia. Humagne Rouge
kojarzy się humanitarnie... z Czerwonym Krzyżem albo Moulin Rouge na przykład. Armigne z Arminią Bielefeld, klubem Wichniarka, ale czemu de Vetroz? Petite Arvine można się domyślać, że grona nie ma zbyt duże, czy aby na pewno?

Moja przygoda zaczęła się międzynarodowo, w Paryżu częstowali w Lavinii. Degustacja niestety pospieszna, już zamykano.

Później Rurale przyniósł do Bzika Kulinarnego jakąś szwajcarską flaszkę, nad wyraz udaną. Łaził chłopak, gdzieś na Ursusie i tam znalazł importera win szwajcarskich, dacie wiarę? W końcu, wczora z wieczora, a w zasadzie to dziś z rana (brzmi gorzej, kto by rano po wino chodził?) aż wysiadłem z tramwaju, łódzkiego zresztą, gdy obok reklamy olejów silnikowych (znowu motoryzacyjne powiązania) zobaczyłem szyld wina szwajcarskie. Rzeczywiście dwóch producentów Provins i Cave de Tsalline. Na SstarWines nie notowanych, gdzie króluje Cave de Tilleuls od Fabienne Cotagnoud, Christophe Abbet, Jean Rene Germanier czy La Cave de Geneve). Win mnóstwo, ceny szwajcarskie, czyli dla Polaka dość wysokie. Dobra okoliczność to'małe restauracyjne flaszki, na nie się właśnie rzuciłem.

Odmiany oprócz endemicznych także międzynarodowe, choć zakorzenione we Francji: burgundzkie Pinot Noir i Chardonnay, alzackie Pinot Gris, rodańskie Marsanne nawet. Produkcja sterylna, zero miejsca na fantazje, żadne tam biodynamiczne myślenie nikomu tu chyba nie przychodzi do głowy. Importer ma stronę www: www.winoszwajcarskie.pl, a wina dostarcza także do restauracji. Zobaczymy czy rzeczywiście zawartość butelki działa jak w zegarku... reklamówka zapowiada dużą przyjemność, wszak to sześciopak;)