SstarWines

Szampan na Sylwestra? Temat dość głupi, sami przyznacie. Kto by na mrozie, gdy większość zawartości flaszek ląduje na chodniku, otwierał szampana. No wiem. Są przecież wśród nas i tacy. Głupców nie sieją, sami się rodzą. Marek Bieńczyk nawet pisał, że niektórzy zamiast ściskać się i życzenia wymieniać notki degustacyjne robią. Cóż, różna są choroby, a na tą i mi zdarza się chorować. Więc rozumiem i proszę o przebaczenie. Pamiętajcie o schłodzeniu i kącie trzymania/otwierania butelki (skos lekki, wtedy mniej wycieka;), no i lepiej nie potrząsać chyba że taka formuła

W tego Sylwestra ja sam raczej szampana pił nie będę. Nadrobiłem jednak robiąc zakupy w paryskim Grains Nobles i tak: Initial Anselma Selosse'a, Terre de Vertus Larmendier Berniera (wina są w Polsce! w Winkolekcji bodajże!) oraz Brut Millesime Pierre'a Moncuit (jeśli jeszcze nie ma w Polsce to pewno będą, bo ma swoich amatarów wśród importerów) pewno wcześniej, czy później, ale na pewno nie w Sylwestra (kiedy jakiegoś czeskiego musa pić będziemy z frankowki albo vlasky'ego rieslinga), który w Pradze planujemy spędzać w Konirnie. Wracając jednak do rekomendacji to może zacznę od przeglądu dużych szampańskich domów. Dzięki degustacji w Caves Auge miałem bowiem okazję kilku spróbować, może się komuś jakaś rekomendacja przyda. Piliśmy na ulicy, w ilościach czasem mniejszych, a czasem większych. Wszystko zależało od hojności reprezentanta domu szampańskiego raczej niż od jakości szampan.

Louis Vuitton Moet Hennesy, Moet Chandon, Veuve Clicquot, Krug

Zacząłem ostro, od razu przystawiając się do Kruga i Dom Perignona. No ale po kolei. Zaczynamy kulturalnie od zwykłego bruta. Sympatyczna Pani od Veuve Clicquot oraz żartobliwy Pan (pięć dych w euro, chciał za fotki;) z Moet Chandona nalewali po kolei.
Moet Chandon bardziej dla ludzi, tych co szampana też nie pijają, co myślą, że wszystko co musuje to szampan (sam tak myślałem to wiem!), a Veuve Clicquot jednak bardziej dla tych co w szampanach bardziej opici. Potem półka wyżej i rocznikowe wjechały na estradę. I tu odkrycie! Flaszka Moet Chandon 2002 wymiotła wszystko, co później i wcześniej. Zaczarowała i spać nie pozwala. Veuve Clicquot 2002 też dobre, czyste i precyzyjne. Co ciekawe premiera później niż słonecznego rocznika 2003. Moet Chandon 2004 w wersji rose, póki co zbyt wyraziste, czasu trzeba. No i deser. Veuve Clicquot 2002 Rich Vintage. Cukru więcej, ale nie muli. Podobno na wieczór dobre, śmiało można polecić każdemu. Przekonać do szampana w ten sposób. Winopijca go też nie wypluje;) Choć dosage znaczne przecież, może jakiś cukier resztkowy się też uchował? No i deser zasadniczy: Dom Perignon 2002 równowaga i finezja, nie dla każdego. Krug Grande Cuvee pije się jeszcze gorzej, garbnika jest sporo, beczka nie oszczędzana, to szampan oddzielny. Trzeba spróbować Anselma Selosse'a czy S Salona aby w tych klimatach się odnaleźć, dla uboższych kooperatywa z Mesnil sur Oger, ta sama co robi Grand Cru Mally, też w tym kierunku podobno idą.

Laurent Perrier

Patrzyłem na Bollingera i się wahałem, bo niby znam już, a w międzyczasie ktoś mi już Grand Siecle Laurent Perriera do kieliszka nalewa. Co miałem zrobić? Wypiłem. Szampański taki, goryczkowy lekko. Rocznikowy potem wjechał. Do kieliszka. Też wypiłem. Bo ile można degustować? Bogatszy i wyrazistszy, ale jednak po Krugu ciężko było coś jeszcze próbować. Muszę kiedyś na spokojnie do tych szampanów wrócić. Za mało je znam i za bardzo ich jeszcze nie rozumiem.

Bollinger

Znam i pamiętam z degustacji Noble Wine and Food Day (na Night już zasnąłem, nikt mnie nie obudził). Takie trochę zjełczałe masełko, lekko pieczonym chlebem i drożdżami zalatuje. Tak mają i już. Więcej takich piekarnianych kilmatów niż w LVHM. Ja chyba odnajduję się w owocowych i kwiatowych klimatach. Do tego niska kwasowość, mniej świeżości, a więcej goryczki. Special Cuvee i Rose jakoś mnie nie wzięły. Dopiero rocznikowy brut piłem z przyjemnością. No ale u nas niestety drogo, jak to szampany, a nawet drożej.

Deutz

To moja przystań. Wina wyraziste, jednoznaczne, szampańskie, znaczy winne takie. Nie ma przeproś. Brut Classic na dobry początek. Rocznikowy brut 2004 klasowy, Amour de Deutz 2002 zaskoczył mnie wyrazistością, zaś Ame de Deutz 1999 świeżością. Rzucili wołowinę, wszyscy więc zapomnieli o szampanach i rzucili się na mięso. Rozerwali prawie na strzępy;) Poszedłem do pobliskiej knajpy (w niedzielę ciężko znaleźć) i zamówiłem medium steak, dostałem raczej surowy, ale miękki i smaczny. Znajomy Szwed stwierdził, że u nich by takiego mięsa nie dało się znaleźć. U nas chyba też.

Roederer

To zupełnie inny klimat niż u Deutza, zgadywałem, że dosage (znaczy dodawany cukier) w większych dawkach, ale Panowie pożartowali sobie i stwierdzili, że no jak to? Równo dają. Niech im będzie. Wina w każdym razie jakby słodsze, rozmyte trochę. Po agresywnym brucie i rose jakby bardziej gorzkawym, no ale rocznik młodszy, doczekałem się na Cristal spod stolika. Niepotrzebnie zacząłem gadać o Moet Chandonie, tu oczekiwania były większe. No i rzeczywiście to są klimaty Dom Perignon, równowaga i dobra vinosite, ale jednak ziemia się nie zatrzęsła jak przy Moet Chandonie 2002.

Taittinger

Z poczuciem humoru przy tym stoliku można było się spotkać. Szampany jakby słodsze, podobno takie terroir. Brut jak brut, ale już Folie de Margueterie z 20ha posiadłości pinotyzuje w zapachu, choć niby tyle samo Pinota co brut ma. Na deser Comtes de Champagne 1999. Kolejny świeży szampan z tego rocznika, nieźle się trzymają.

Wnioski. Dla każdego coś dobrego się na szczęście znajdzie. Polecam poszukać Rich Vintage, to ciekawa kategoria, słodsza, choć ciągle nie słodka, bo szampany doux odeszły chyba już do lamusa. Może się znajdzie. Ciocia będzie wniebowzięta! Drugi wniosek, jak ktoś się w szampanach nie rozkochał niech sobie oszczędzi rocznikowe cacka i sławne flaszki. Zwykły brut wystarczy. Jak już ktoś musi to niech sobie zanotuje: 1999, 2002, 2005, 2009 (2000, 2003, 2004, 2006 też się trafiają). Wniosek trzeci taki, że w Polsce ciągle mało małych, dużo dużych i tak pewno jakiś czas jeszcze będzie. Szukać trzeba, choćby na SstarWines.

Na koniec rekomendacje tych co trochę szampanów na francuskiej ziemi spróbowali.

Grains Nobles poleca: Egly Ouriet, Larmandier Bernier, Jacquesson, Pierre Moncuit i Anselme Sellose oraz Salon.

Francuscy kawiści i szampańczycy polecają: de Sousa, Jacquesson, Larmendier Bernier, Mesnil sur Oger Coop, Salon.

Jacquesson

Też próbowałem ale dzień wcześniej. Intensywnie jabłkowy 734 oraz piekarniany Grand Cru z Avize. Tym razem jakby słabiej.

Lektura obowiązkowa to oczywiście opisy szampanów które ukazały się na SstarWines. Pamiętajmy o tym, że szampan to wino tyle, że musujące, ale, że oprócz szampanów są inne ciekawe alternatywy: Franciacorta, Cava, Sekt, czy słodsze Moscato d'Asti. Warto może je rozpatrzeć jako alternatywę do drogiego, a przecież niekoniecznie wszystkim smakującego marketingowo nośnego produktu jakm jest niewątpliwie szampan. Szczególnie w Sylwestra. Udanej zabawy!