SstarWines

Polowanie na dobrego burgunda przypomina grę w ruletkę, na szczęście nie rosyjską. Jak kupić dobrego burgunda?
Na niewiele zdaje się kierowanie uznanymi apelacjami, choć to właśnie w burgundii szczycą się i wpajają
winomaniakom ideę terroir. Niby kilka metrów w bok i już inne wino, inna jakość. Czy rzeczywiście?
Postanowiliśmy zebrać tego dnia zacne burgundy w Bziku oraz sprawdzić na ile wielkie nazwiska
i głośne, okrzyczane apelacje rzeczywiście same grają, że posłużę się futbolową analogią.
Ale przecież nie o piłce będziemy tu rozmawiać.

Zaczęliśmy w rytmie Tańca z Gwiazdami. Wolny, wolny, szybki, szybki. Niektórym mylił się krok;)
Na początek promo z Carrefoura za sześć dych i wino którego nikt nie widział

Volnay 2001 Maison Chausseron Hospices de Beaune Cuvee Blondeau ciągle dobre nie tylko dla blondynek

Volnay Michel Lafarge tego wina po prostu z nami nie było, coś mi się uroiło, więc się nie liczy

Kolejne wino to tylko takie wolne na niby, ponieważ pod anonimową nieco apelacją Burgogne kryje się wino od Huberta de Montille winiarza z Volnay, znanego z filmu Mondovino opozycjonistę Mondaviego i winnej globalizacji. Trochę się baliśmy, bo jego wina zwykle w młodości zdają się nieco wyniosłe, to się na szczęście takie nie zdało i zakup w Caves Bosetti za circa 30E się opłacił

Bourgogne 2005 Domaine de Montille szał owocu, magia mondovino

Dalej przyspieszyliśmy, odmłodziliśmy kadrę i pojawiły się następne dwa głośne nazwiska Gros i Meo Camuzet

Bourgogne 2006 Meo Camuzet import z Berlina powaga i struktura, dziewczyny już się nie śmieją

Bourgogne 2007 Anne Gros wino z burgundzkiej autostrady, migotliwe i młodzieńcze, wyrywające się do przodu.

Musieliśmy w tym momencie odetchnąć, bo ciężko było uwierzyć, że może być tak dobrze na bezdrożach burgundzkiego terroir i zrobiło się za gorąco. Kilku graczy zwyczajnie się zagotowało (jak we wczorajszym meczu Legia/Widzew, niektórzy jeszcze w pociągu wykrzykiwali Legia k... chyba król?). Wzięliśmy więc głębszy oddech, wylaliśmy trochę zimnego, białego wina na głowy, które niestety do niczego innego sie nie nadawało

Fixin 2007 Domaine Fougeray de Beauclair Clos Marion robią zwykle dobre i świeże wina, szkoda wadliwej flaszki.

Schłodzeni mogliśmy zatopić się w próbowaniu fantastycznych pulini mąraszetów.

Puligny Montrachet 2007 Domaine Jean Pascal et Fils 1er Cru les Chalumeaux dotyk dojrzałego owocu, jak w Montrachet DRC czy Movii, Loevensteina.

Puligny Montrachet 2004 Jean Chartron 1er Cru Folatieres ciężko miało się przebić, ale dało radę, pół kroku z tyłu, choć więcej struktury.

Wróciliśmy na czerwony szlak i trochę błądziliśmy na kobiecych konkursach szukając tropu i straconego czasu.

Marsannay 2005 Domaine Fougeray de Beauclair Saint Jacques cork? oops I did it again, ale osso chodzi?

Saint Romain 2006 Domaine Taupenot Merme źle nie jest, ale za dobrze też nie bo kurnikiem jedzie, od Mielża.

W końcu powaga apelacji Chambertin w postaci zawsze dobrych żevre (jedna z równiejszych burgundzkich apelacji!) stawiających na dobrą budowę i konstrukcję, która przy popieprzonej wołowinie traciła na wadze.

Gevrey Chambertin 2007 Manuel Olivier dobra praca w drugim szeregu

Gevrey Chambertin 2006 Domaine Taupenor Merme przyzwoite żewre od Mielża

a na deser Grand Cru na nas czekało, zwieńczenie godne mistrzów

Charmes Chambertin 2001 Joseph Drouhin klasa, ale czy ekstra, z Centrum Wina niestety za dużą kasę

Puenty pewno oczekujecie. Ciężko mi coś radzić, musicie sami znaleźć swoją burgundzką drogę, wyboistą to pewne;). Ale jakbym już musiał, to wg mnie potwierdziła się opinia, że nazwiska odgrywają częstokroć większą rolę niż terroir, chyba że ci Wielcy po prostu wiedzą, gdzie uprawiać winorośl w całej burgundii, bo że z winifikacją nie mają kłopotu to rzecz jasna. Gevrey Chambertin pokazało stałą równą dobrą formę (jak mawia Deo za BB solidna praca w drugim szeregu), choć z generic bourgogne od Wielkich raczej przegrywało, przynajmniej moim skromnym zdaniem. No powiedzmy, że był remis...

Na koniec hejnał a dogrywka w pociągu z kibicami Legii i Widzewa, w Skierniewicach na szczęście pociąg się zatrzymał, w pociągu został Deo i jego szalik;) Wokulski się zamyślił... nad polskim futbolem